Assandira

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.


Articulu in campidanesu

Assandira est unu romanzu de Giuliu Angioni, pubblicau in su 2004 in is editzionis Sellerio.

Su contu[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

Costantinu Saru pastori sardu bécciu pensionau si lassat cumbinci amalaolla de fillu suu e de sa nura sua danesa a si ponnir a fair un'agriturismu (nomenau Assandira) in su chi est istétiu s'accorru cosa sua e pois abandonau. S'impresa iat a deppir essir a fai bivir a òspitis de Nordeuropa un'esperiéntzia de su pastorìu sardu de atrus tempus.[1] Costantinu Saru iat a deppir essi su chi garantit sa genuinidadi de s'impresa. E totu andat beni, a Costantinu puru infinis. Ma una di' calincunu o sa mala sorti ponit fogu a s'agriturismu Assandira e provocat sa morti de su fillu de Costantinu e de su fillu no nàsciu de sa nura sua prìngia manna de fecundatzioni assistida. Ananti a sa giustìtzia Costantinu s'indi pigat is curpas, poita ca is cosas no ddi praxìant prus cumenti si fùant postas in s'agriturismu e in sa famìlia. De siguru su bécciu fut giai torrau de diora a s'idea sua chi sa cosa fessit totu unu teatru pagu séru[2] de fai torrai a pillu cosas acabbadas e lassadas, e issu de essir unu pastori po turistas.[3][4] [5]

Editzionis[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

  • Giulio Angioni, Sellerio, ISBN 88-389-1991-7.
  • Giulio Angioni, Sellerio, ISBN 9788838929946.

Notas[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

  1. H. Klüver, 2012, cit., 196-212
  2. F. Manai, 2006, cit., 233-246
  3. B. Wagner, 2008, cit., 102-158
  4. G. Pias, La casa della palma e Assandira cit.
  5. F. Casula, 2013, cit., 140-145

Bibliografìa[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

  • Giuliana Pias, La casa della palma e Assandira: due "gialli" sulla memoria e l'identità, in Sabina Gola e Laura Rorato (cura), La forma del passato. Questioni di identità in opere letterarie e cinematografiche italiane a partire dagli ultimi anni Ottanta, Bruxelles, Bern, Berlin, Frankfurt am Main, New York, Oxford, Wien, Peter Lang, 2007, 261-274. ISBN 978-90-5201-318-3.
  • Henning Klüver, Gebrauchsanweisungen für Sardinien, München, Piper Verlag, 2012, 194-212.
  • Franco Manai, Cosa succede a Fraus? Sardegna e mondo nel racconto di Giulio Angioni, Cagliari, CUEC, 2006.
  • Birgit Wagner, Sardinien, Insel im Dialog. Texte, Diskurse, Filme, Tübingen, Francke Verlag, 2008.
  • Francesco Casula, Letteratura e civiltà della Sardegna, 2° volume, Grafica del Parteolla, Dolianova, 2013, 138-146.

Liongius de a foras[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]