Filippo Raciti

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.

Filippo Raciti (Catània, 17 ghennarzu 1967 – Catània, 2 frearzu 2.007) est istadu unu polimesu italianu.

Ispetore cabu de sa polima nassionale, est mortu in servìtziu in tempus de sos intzidentes iscadenados dae una frunza de urtràs cataniesos contra a sa polima intervènnida pro asseliare sos abolotos a s'agabu de su derbi sitzilianu de fùbalu Catània-Palermu.

Biografia[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

Nàschidu in Catània, Raciti fiat intradu a sa polima nassionale in su làmpadas de 1.986 comente cadete de azente ausiliàriu. Aiat isvilupadu su prus de sa carrera sua in servìtzios isternos de òrdine pùbrigu, pro sos cales fiat monitore. A pustis de dispensare servìtziu, pro belle duos annos, inche sa Chestura de Catània, in su Departamentu de Prebenidura Zenerale e Azutòriu Pùbrigu, dae su nadale de 2.006 fiat istadu mudadu a sa de X Unidades Mòbiles. Aiat servidu pro belle binti annos in sa polima nassionale. Istaiat in Acireale (Catània) cun muzere sua Marisa Grasso e sos fizos suos Fabiana e Alessio.

Raciti fiat mortu in Catània su 2 de frearzu de 2.007, unas duas oras a pustis de s'agabu de sa partida, in fatu de unu traumatismu fidigale causadu dae s'addobada de unu corpus iscudidore no logalizadu, a pitzos de su cale sunt galu in protzessu imbestigaduras.

Sos mèdios massivos aiant reveladu sa possibilidade chi Raciti èsseret istadu còrfidu dae una zannita de s'onziterrinos (unu Land Rover Discovery) de sos cullegas chi si moiat palas cun segus, e dae su cale fiat achirradu pro neghe de su fumu densu chi aiat imbàdidu su beìculu. Sas imàzines de s'emissora telebisenca SKY, chi retraiant su momentu naradu, ant demustradu s'infundadura de custa ipòtesis, sende chi su Land Rover at incuìdu a belotzidade sena importu.

Sa morte de Raciti aiat trubadu emossione manna in totu su paìsu e aiat causadu sa suspensura de totu sos campionados de fùbalu in Itàlia pro unu mese e s'annullamentu de un'addòviu amigàbile de s'internassionale. Unu debate intensivu subra de sa normalizadura de sos istàdios est imbrotadu a pustis de s'intzidente e at causadu sa disputadura de sas partidas de fùbalu a zannas cunzadas finas a su cumpretamentu de sos traballos netzessàrios pro sa posta in seguràntzia de sas installaduras no normalizadas.

A Raciti l'ant galardonadu cun sa medalla de oro pro balentia tzivile, a sa memòria, intregada a muzere sua s'11 de maju de 2.007, in s'ocasione de su de 155 annales de sa polima nassionale. Su 17 de frearzu de 2.007, ant assinnadu su nùmene suo a s'istàdiu de Quarrata, in sa provìntzia de Pistoja. Su 14 de abrile de 2.007, ant fatu sa matessi cosa cun s'istàdiu comunale de Siderno, in sa provìntzia de Rezu Calàbria. Intre su 28 de frearzu e s'1 de martzu de 2.009, ant curtu unu maratonu in s'ondra sua, chi moiat dae s'istàdiu Angelo Massimino de Catània e arribaiat a s'istàdiu Renzo Barbera de Palermu. S'ex atreta Salvatore Antibo est istadu su protagonista de s'initziativa.

Sa figura de Filippo Raciti est fitianu s'ozetu de una collida manna de cuncordos de istàdiu, lemas e pintadas birgonzosas ispressadas dae urtràs de su fùbalu ch'intentant ofender sa memòria sua o corfer sas fortzas de seguràntzia comente istituimentos.

Sas imbestigaduras, sos detenimentos e su protzessu[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

Sas imbestigaduras subra de sa morte sua, chi nch'aiant zutu deretu a su detenimentu de unu suspetadu minore de edade, tirende profetu dae sas imàzines filmadas dae sos tzircuitos de seguràntzia de s'istàdiu e dae ascurtaduras ambientales posteriores, aiant permìtidu un'annu a pustis de detenner unu segundu suspetadu mannu de edade.

Su protzedimentu penale SCATURITO dae s'ochidura de Raciti at cunzutu sas setèntzia sighidoras:

su 9 de freartzu de 2.010, su Tribunale de sos Minores de Edade de Palermu at incrividu sa pena de 14 annos de presonia pro mortorzu addae de intentos a Antonino Speziale, minore de edade a sos tempos de sos fatos; su 22 de martzu de 2.010, Sa Corte de Assisas de Catània at incrividu sa pena de 11 annos (deghe annos pro mortorzu addae de intentos prus un'annu pro resistèntzia a sa fortza pùbriga) a Daniele Natale Micale, de 23 annos; su 21 de santugaìne de 2.011, sa Corte de Assisas de Apellu de Catània at cunfirmadu sa cundenna a 11 annos de presonia pro Daniele Micale pro mortorzu addae de intentos; su 21 de nadale de 2.011, sa Corte de Apellu pro sos minores de edade de Catània at cundennadu a Antonino Speziale a 8 annos de presone pro mortorzu addae de intentos; su 14 de santandria de 2.012, sa Corte de Cassadura at cunfirmadu sas sentèntzias de apellu degretadas a s'aderetu de Speziale e Micale.

Sas sentèntzias ant definidu in forma isecutiva sas refatas de onzi unu de sos cundennados a sa Presidèntzia de su Cussizu de sos ministros e su Ministru de sos Afares Internos pro dannos no patrimoniales, gasi che sas adelantadas pro sa biuda e sos duos fizos de Raciti s'ispetore.

Su 7 de frearzu de 2.014, sa Corte de Cassadura at aproadu su recursu de Antonino Speziale pro sa rebisura de su protzessu, imbiende sos pabiros a sa Corte de Apellu de Messina, partzidura de minores de edade, bidu chi Speziale fiat tale a sos tempos de sos fatos. Sa detzisura de sa curte suprema at postu sos fundamentos pro sa dimanda de ispresonamentu de Speziale – determinada dae sa cumbinchidura de sos zuighes de Cassadura chi bi siant “totu sas cundissiones preliminàrias pro chi sa sentèntzia de cundenna siat suspèndida isetende sa detzisura noa”.

Cundecoraduras[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

Ufissiale de s'Òrdine a su Mèritu de sa Repùbriga Italiana, a initziativa de su Presidente de sa Repùbriga (11 nadale 2.004).

Medalla de oro pro balentia tzivile (a sa memòria).

“Cun grandu profissionalidade, determinadura operativa iscomunale e menosprèssiu siente de su perìgulu, s'ismeraiat pro parare fronte e impeller unu grupu de reziradores cataniesos indisizàbiles, abarrende fertu in modu mortale in su barigare de tzocos biolentos a beru. Testimonia lugorosa de sentidu tzìvigu elevadu, aterismu laudàbile e ispiritu de servìtziu istraordinàriu, impèllidos finas a su sacrifìtziu istremu. 2 frearzu 2.007, Catània” (4 abrile 2.007).