Iscravamentu

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.
Custu artìculu non sighit sas regulas: agiuda a lu megiorare sighende su istile de Wikipedia.

S'iscravamentu indicat su ritu de sa depositzione de Cristos dae sa rughe. Est una Sagra Rappresentatzione chi si faghet su sero a taldu de sa Chenabura Santa in medas crejas in Sardigna. Su chi sighit si faghet ind una 'Idda de su Tataresu. In sa creja printzipale, sa chenabura, a sas tres de sero, si preparat una rughe manna, posta rea in su presbiteriu, e subra sa rughe unu crucifissu, mannu, e adattu po nd' essere caladu. Custu crocifissu de solitu istat ind'una creja secundaria. Sa rappresentatzione si riferidi a su chi narant sos Vangelos, cando Gesu Cristu est istadu depostu mortu dae sa rughe. In custa rappresentatzione bi sunt duos personagios, Zuseppe d'Arimatea e Nicodemu, bestidos secundu una traditzione; accanta a sa rughe b'est una istatua de Nostra Signora de sos Sete Dolores, bestida de nieddu. S'incomintzada cund'una preiga de unu predi subra sa passione e morte de Gesu Cristu e a unu tzertu puntu su predi si rivolget a Zuseppe e li dat s'ordine de nde 'ogare dae subra sa conca de su crocifissu sa corona de ispinas...Custa benit calada e posta supra sa conca de Nostra Segnora. Pustis dat s'ordine de nde ogare su jau de sa manu dresta, pustis dat s'ordine po su jau de sa manu manca, e pustis ancora s'ordine po su jau de sos pes: sos jaos chi 'enint calados sunt presentados ogni olta a Nostra Segnora e postos in unu cestinu. Primmu de nde 'ogare sos jaos Zuseppe e Nicodemo ant fattu passare una fascia de tela, suta sos bratzos de su crocifissu po nde lu poder calare. Cando l'ant caladu lu presentant a Nostra Segnora, a su populu e lu ponent in d'una andìa (portantina). Tando, a de note, cun tota sa zente presente, omines e feminas, cuffrades e cussorres, pizzinnos e pizzinnas ecc.,partit sa processione peri sas istradas de sa 'Idda. In processione sos cuffrades giughent s'andia cun su Cristu mortu; unu cuffrade giughet a palas una rughe bastante manna; ateros giughent s'istatua De Nostra Segnora de sos Sette Dolores. Si pregada e si cantada; su Coro Sardu de sa 'Idda, ogn'intantu cantada una cantu religiosu: su Miserere, su Stabat Mater, e ateros cantos adatos in sardu. Guasi a sa fine de sa processione si giughet s'andia cun su Cristos mortu in sa creja inue istat de solitu, e si ponet a sos pes de s'altare. Sa processione rientrat in creja dae inue est partida, però una processione minore si faghet dae sos cuffrades e cussorres chi giughent Nostra Segnora in sa creja sua.