Meghiddo

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.

Meghiddo (in ebreu מגידו, Megido [məɡiˈdɔ] o תל מגידו, Tel Megido; in àrabu المجیدو, Tall al-Mutasallim; in grecu Μεγιδδώ/Μαγεδδών, Megiddṓ/Mageddṓn in sa Bìbbia de sos Settanta; in latinu Mageddo; in acàdicu MagidūMagadūMagidda e Makida in sas tauleddas de Amarna; in egitzianu MeketiMakitu e Makedo) est unu montiju e fortilesa in positzione dominante subra sa pianura de Esdrelon in Galilea (Israele).

Posta in unu logu istrategicu subra sa Via de su Mare chi uniada s'Egittu cun sa Siria e Babilonia. Occupada dae tempos antigos meda, est istada fortificada dae Salomone, Achab, e Geroboamo. Leada, dirrutta e torra fraigada paritzas boltas. Ancora oe si podent bidere una gianna “a tenalla, un altare cananeu, unu silos mannu, largu 12m. e profundu 6-7. Istraordinariu unu puttu, profundu pius de 30 m. Unu tunnel longu 62 m, iscavadu in sa rocca giughiada a una sorgente sutta terra (XII sec. A.C.).