Banditismu corsicanu

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.


Articulu in logudoresu

Su banditismu corsicanu est istadu unu fenomenu criminale e sotziopoliticu de s'istoria corsicana in edade de como.

Istoria[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

Sa raighina de su banditismu in Còssiga est a chircare in sa vinditta corsicana. Est a tenner contu, de s'atteru, chi sa sotziedade corsicana si regulaìat in base a sos antzianos de su clan, chi fit su primu istitutu pro fagher justitzia. Custu regulamentu lu aìan fintzas postu pro dadu in sos istatutos tziviles e penales de su mere genovesu.

Su banditismu at tentu manera de si isvilupare e fagher mannu tra su segulu de XIX e sa prima meidade de cussu de XX. At cumintzadu a perder terrinu cando sa justitzia frantzesa at persighidu e bocchidu a sos prus mannos bandidos corsicanos, e mescamente cando sa Còssiga fit tottu bulluzada pro collire a sos pieds noirs algerinos: dae cussu mamentu in susu, su banditismu est iscumpartu, pro fagher ispatziu a sa pelea indipendentista de su FLNC e, subratottu, a sa mafia corsicana, ca fit gai a bi balanzare de prus.

Unu sartu in ue su banditismu fit isparghidu meda fit sa regione de sa Castagniccia (gai nada pro sos arbures de castanzu chi galu creschen in ie).

In su 21 de làmpadas de su 1935, s'urtimu bandidu mannu corsicanu, André Spada, fit postu in sutta de ghigliottina in Bastia, in pratza Saint-Nicolas.