Domìniga de sos Arrampos

Articulu in logudoresu

In su calendàriu litùrzigu catòligu, sa Domìniga de sos Arrampos si tzèlebrat sa domìniga anteriora a sa die santa de Pasca Manna. Cun issa, cumintzat sa chida santa, peroe non tèrminat su Barantinu, chi at a agabare petzi cun sa tzelebradura de sa de noe oras de sa zòvia, die in ue, cun sa tzelebradura serenca, s'at a dare cumintzu a su Sagru Triduo Pascumannencu.

In sa forma ordinària de su ritu romanu, issa est narada finas domìniga “De Passione Domini” (de sa Passione de su Sennore). In sa forma istraordinària, sa domìniga de Passione si tzèlebrat una chida in antis, pro custu sa Domìniga de sos Arrampos est narada finas “Segunda Domìniga de Passione”.

Custa die santa est osservada no petzi dae sos Catòligos, si nono finas dae sos Ortodossos e dae sos Protestantes.

In custa die, sa Crèsia amentat s'intrada triunfale de Zesùs a Zerusalemme in sa sedda de unu burricu, osannadu dae sa turma chi lu saludaiat tranchinende arrampos de parma (cmp. Zv 12.12-15). Sa turma, cungregada dae sos narinzos subra de s'arribada de Zesùs, aiat istèrridu sos manteddos a su solu, cando chi àteros segaiant arrampos dae sas àrvures a inghìriu, e tranchinende-las festosamente li renniat ondra.