Usuàriu:Gadonesu

Seu unu apassionau de sa limba chi mama e babu miu m'anti imparau de pipiu. Custu limbaxu est unu pagu diversu de is aterus dialetus de is lacanas de bidda mia. Nosus teneus fueddus chi in nessuna atera parti de sa Sardigna si usant.Sa bidda finas a sa fini de su milleotuxentus fut senza stradas de collegamentu cun is ateras biddas e sa genti biviat coment'e ci fessit un clan, dognunu po contu suu. Ma deu boxu nàrriri calincunu fueddu in s'usu de sa limba sarda intendia coment'e suma de totu is dialetus ci teneus, no po distruiri sa limba, ma po riuniri is varius modus de dda scriri senza de tocari is modus diversus de dda chistionari. Comenzeus totus a usari un'unica regula po scriri is dopias. Sa regula "LaNa SaRDa" iat essiri sa prima de usari. Po cini no scit ita bolit narriri dda scriu: "si depint raddopiai solu is consonantis ci funt cuntenias in "LaNa SaRDa". O siat sa "L", sa "N", sa "S", sa "R" e sa "D". Naturalmenti dogna regula tenit is ecezionis suas e tandu is nominis de is personas, de is biddas, etc. abarrant comenti funt scritus. Nc'at genti mada ci scrint Sardigna e aterus Sardinna o Saldinna o Saldigna. Pagu tempus fait in Casteddu, nc'at stetiu unu cunvegnu de studentis e de professoris de s'universidadi de Berlinu e de Tubinga ci studiant sa limba sarda e una de custas m'at pregontau: "Ma si narat Sardinna o Sardigna?" Custu iat a bastari po cumprendiri in cali modu si studiat sa limba sarda. Su ci boxu narriri est custu: dognunu scriat e fueddit su propriu dialetu, ma ddu scriat sempri cun d'una sola regula. Si comentzit a narriri Sardigna e solu Sardigna no creu ci costit meda a cini narat Sardigna a ddu scriri in custu modu. Sigundu useus totus sa regula de "LaNa SaRDa".