Propaganda 2

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.


Articulu in logudoresu

Sa Propaganda 2 (incurtziàdu in P2) est istàda una suttea massonica italiana chi faghìat parte de su Grande Oriente d'Italia , fundàda in su 1877 cun su nùmene de Propaganda Massonica, ma chi aìat sighìdu un'àttera àndala dae cussa chi sos istatùtos inditaìan abìa unu modellu cospiratzionista contr'a s'ordinamèntu zurìdicu de s'istàdu, cando s'impresàrju Licio Gelli nde aìat pigàdu su potere. Sa P2 che la aìan bogàda dae su G.O.I. in su 26 de trìulas de su 1976; a pùstis, sa Cumissione parlamentare aìat concruìdu sa chìrca a pìzu de sa P2 marchèndela comènte "assòtziu criminale" e "eversivu". Una lege, sa n. 17 de su 25 de bennàrzu de su 1982, che aìat ispèrdidu sa suttea.

Dae cando fit nàschida, sa caratteristica printzipàle de sa suttea fit cussa de dare cobertùra a sos inditziàdos chi tenìan prus impòrtu, fìntzas si non faghìan parte de s'assotziu massonicu. Sa suttea orizinale, peròe, at traballàdu a sa cùa fìntzas a su 1925, cando su rezìmene fascista che aìat ispèrdidu tottus sas sutteas massonicas.

A pùstis chi su fascismu fit rùttu, sas sutteas massonicas fin torràdas a bìda e sa Propaganda Massonica, torràda a nàschere cun su nùmene de Propaganda 2 a s'aggàbbu de su segundu pustighèrra, fit tòrra in sutta de su Gran Maestro dell'Ordine fìntzas a cando no bi est arribàdu Licio Gelli. Custu lu aìat a su comìntzu isseberàdu su Gran Maestro Lino Salvini pro lu rappresentare in tottus sas funtziones de sa suttea, fràncu poi bènner issu etòttu a su tìtulu de Maestro Venerabile, est a nàrrer chi nd'est bènnidu a ghìa.

Cando bi fit Gelli, sa P2 est resèssida a che pònner a sa cùa unu fiòttu de zènte, subratòttu in su ròlu politicu e amministrativu, pro furriàre s'assétiu sotziale, politicu e istitutzionale italianu e pesèndeche unu de sos iscàndalos prus mannos chi sìan mai bessìdos a campu in s'istoria de sa Republica Italiana.

Tra sos parìtzos crìmenes chi si crèet de sa P2, in prus de su cospiratzionìsmu politicu pro pigàre su potere in Italia, si pòden tzitàre s'istràgu de s'Italicus, cussu de Bologna, s'iscandalu de su Banco Ambrosiano, sa bocchidùra de Albino Luciani (ovverosìat Juanne Paulu I) e Carmine Pecorelli, s'arenamentu in su casu de su secuèstru de Aldo Moro, càlchi elementu a cùmone cun s'iscandalu de Tangentopoli.

Unu zudìssiu criticu a pìzu de sa teoria complottista chi zìrat in tundu de sa P2 lu at dàdu Massimo Teodori, chi aìat partetzipàdu comènte deputàdu radicale a su traballu de sa Cummissione Parlamentare de Tina Anselmi, in su lìberu sòu Complotto! Come i politici ci ingannano (2014): "sun trinta annos chi sa P2 si ispàcciat pro su cumplòttu mannu a pàlas de sos parìtzos mistèrios de s'Italia Republicàna".

Boghes currelàdas[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]