Café Express
logudoresa. Abbàida sas àteras bariedades gràficas:
campidanesu · LSC · nugoresu
Café Express est una pellìcula de su 1980, aderetada dae Nanni Loy.
Inredu[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]
Michele Abbagnano est un'imbàlidu napulesu medianu de tempus chi, pro subraviver e sustentare fizu suo de batòrdighi annos, s'improbisat bendidore illìtzitu de cafè, biazende crandestinamente in su trazetu ferruviàriu notencu dae Vallo della Lucania a Nàpule, cuncretamente in su Trenu ispressu 718 trazadu dae una E636. Sa pellìcula relatat sas bivèntzias suas e sos isbirgos pro aunire sos duos cabos, in s'ìnteri chi est acanarzadu dae sa polima ferruviària e dae unu grustigheddu de furuncos chi lu diant cherrer comente sodale custringhitivu pro realizare sas furas issoro.
Produidura[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]
Sa pellìcula est ispressura de un'Itàlia chi subrabivit, cussa Itàlia fata dae zente chi s'agatat in sos màrghines de sa sotziedade, chi tenet sa probidèntzia comente ùniga possibilidade de esser.
Su suzetu naschet in fatu de s'èsitu de su miniseriale telebisencu “Biazu in sa segunda crasse” (1.977), issu puru cuntzìbidu dae Nanni Loy, una càmara cuada intre sos iscumpartzimentos de sos trenos italianos, in ue sos passizeris, in logu de abarrare bìtimas de brullas e situassiones paradossales, contant sos contos e sos imprensos issoro a subra de sa realidade cuntempurana e, in mesu de custos, su deretore de tzine sardu aiat interbistadu longamente un'òmine cun una berrita sitziliana in sa conca e una manu paralizada, chi faeddaiat mescamente in napulesu e s'acunsertaiat bendende su cafè domulanu in sos trenos, e chi duncas l'aiat ispiradu pro su pessonazu de sa pellìcula.