Melkiorre Melis

Custu artìculu est iscritu cun sa grafia Limba Sarda Comuna. Abbàida sas àteras bariedades gràficas:

campidanesu · logudoresu · nugoresu

Credentza de Melkiorre Melis fata pro sos frades Clemente, Tàtari, 1927

Melkiorre Melis (Bosa, 1u de abrile de su 1889 - Roma, 14 de nadale de su 1982) est istadu un'artista sardu.

Biografia

Fìgiu de cummertziantes sardos, su de bator de oto frades, intre sos cales s'ammentant, pro su remenu artìsticu, su tzeramista Federicu, s'imprendidora tèssile Olimpia e s'illustradore Pino, Melkiorre Melis s'est formadu, in sa tzitade nadale sua, cun su pintore parmesu Emilio Scherer, dischente de Domenico Morelli.

In su 1909 at otentu unu sussìdiu munitzipale chi l'at permìtidu de sighire sos istùdios in s'Iscola lìbera de su nudu de s'Acadèmia de Roma. In sa capitale at frecuentadu un'iscola de disinnu e s'istùdiu de Duilio Cambellotti. At traballadu comente a disinnadore in un'istabilimentu de artes gràficas, dende cumintzu a sa carriera sua de illustradore. Intre sos primos traballos bi sunt sas illustratziones pro su Giornale d'Italia, espostas in su Palatzu de sas Espositziones de Roma (1931).

At pigadu parte a sa I Espositzione artìstica sarda cun sa pintura L'ucciso (S'ochidu), a pustis espostu in sa galleria Cova de Milanu e in sa I Biennale de Roma e, in su 1919, est devènnidu diretore artìsticu de sa Rivista sarda. In sos annos '20 s'est dedicadu a sa decoradura de internos (decorende, intre s'àteru, sa sala de ballu de sa domo de arte Bragaglia, in Roma) e a s'allestimentu de espositziones temporàneas. At allestidu, fintzas cun sas òperas de su frade Federicu, sa setzione sarda de sa I Biennale de sas artes decorativas de Monza, mustra chi est istada repìtida a Roma, in su Palatzu de sas Espositziones. In su 1925 e in su 1927 at pigadu torra parte a sa Biennale de Monza.

In su 1925 at espostu sa pintura La regina saracena (Sa reina saratzena) in sa Mustra de sos amadores e cultores de Roma, in su 1927 at allestidu sa sala dedicada a sas provìntzias sardas in sa Mustra de su trigu de Roma, in su Palatzu de sas Espositziones. In su 1928 at espostu su Nido delle sirene (Nidu de sas sirenas) in sa II Mustra de arte marinara e, s'annu chi sighit, at realizadu sas pinturas de sos muros pro su II Salone internatzionale de s'automòbile, isponsorizadu dae sa FIAT. At pigadu parte a sa de XVII Biennales de Venètzia (1930) e a sa I Cuadriennale de Roma (1931). A pustis at orientadu sa produtzione artìstica sua cara a sa tzeràmica sighende su traballu de gràficu e otenende, in custu campu, commitidas de importu.

In su 1934 su guvernadore de sa Lìbia, Italo Balbo, l'at afidadu sa diretzione de s'Iscola musulmana de artes e mestieris de Tripoli, in ue at abertu una setzione dedicada a sa tzeràmica dende unu contributu a sa produtzione artisana de sa comunidade locale. Carchi rèlica de sas òperas tzeràmicas suas sunt istadas acollidas a sa I Triennale de Oltremare in Nàpoli e a sa de IX Mustras de s'artesania in Firentze (1939).

A pustis at abbandonadu definitivamente sa Lìbia (1942) e at sighidu sa faina espositiva sua. At pigadu parte a sa Mustra de arte moderna de sa Sardignafata in Venètzia in su 1949 cun s'òpera Beduina al mercato (Beduina a su mercadu), a pustis esposta in sa Galleria de arte moderna de Roma.

In su 1951 at pigadu parte a sa VI Cuadriennale de Roma e sa tzitade de Tàtari l'at cunferidu su prèmiu pro sa pintura. In su 1965 est devènnidu dotzente in un'Iscola de arte in Roma, in ue est mortu su 14 de nadale de su 1982.

Bibliografia

• (IT) Antonello Cuccu, Melkiorre Melis (PDF), Nùgoro, Ilisso Edizioni, 2004, ISBN 88-89188-09-X. URL consultadu s'11 nadale 2019 (archiviadu dae s'url originale su 16 nadale 2007).

Artìculos ligados

• Stanis Dessy
• Bustianu Satta

Àteros progetos

• Wikimedia Commons tenet immàgines o àteros documentos a pitzu de Melkiorre Melis

Ligàmenes esternos

• (IT) Arte e artigianato, in sardegnacultura.it. URL consultadu s'11 nadale 2019 (archiviadu dae s'url originale su 23 austu 2022).

• (IT) Rassegna Opere d'Arte Digitale Nord Sardegna, in arte.ss.camcom.it. URL consultadu su 10 ghennàrgiu 2016.