Padre Pio

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.

Padre Pio dae Pietrelcina, (Pietrelcina, 25 maju 1887 – San Giovanni Rotondo, 23 cabudanni 1968) est istadu unu presbìteru italianu.

Padre pio giòvanu

Biografia[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

Nàschidu in Pietrelcina, dae familia de contadinos su de battoro de otto fizos. Frantziscu Forgione, custu su nomene sou, intrat in su noviziatu de sos Capputzinos in su 1903 e leat su nomene de Pio. Est istadu ordinadu predi su 10 de austu 1910.

De paga salude, ma dotadu de signos istraordinarios, sognos e bisiones. In su 1918 est mandadu a su Cunventu de San Giovanni Rotondo, in su Garganu. Sa vida sua po annos meda est istada signada dae preghiera, penitentzia, dae sa tzelebratzione de sa Missa, cun devotzione manna, e chi duraiada a longu, dae s'incontru cun sos fideles chi beniana dae tota Itàlia e puru dae fora, e dae sas cunfessiones, po oras meda ogni die. Su 20 de cabidanni 1918 retzidit sa istìmmatas in sas manos, in sos pes e in su costazu. Sa istimmatas sunt istadas occasiones de suffarentia po padre Pio e de cuntierras. S'est mustradu iscetticu subra sas istimmatas de padre Pio, Padre Agostino Gemelli, psicologu e fundadore de sa Universidade Cattolica de Milanu e custu ada influenzadu sas autoridades ecclesiasticas. Su 1922, su santu Uffitziu ada postu restritziones a sa vida de padre Pio: no deviada mustrare sas istimmatas, e deviada tzelebrare sa Missa in privadu. E custu po guasi 10 annos, provochende reatziones contrarias de tantos fideles e de parte de sa populatzione. Ma Padre Pio at dadu proa de obbedientzia. De Padre Pio si ammentat su donu de sa “bilocatzione”, e esistini testimonias, comente cussa de Don Luigi Orione, chi ada affirmadu de aere arrejonadu cun padre Pio a Roma in Santu Pedru, cando padre Pio no si fudi movidu dae San Giovanni Rotondo. Ispantosu su donu de s'introspetzione de Padre Pio, chi calchi olta faghiada riferimentu a fattos de sa vida de sas personas chi no aiada mai connoschidu prima. Padre Pio est istadu attentu a sa suffarentia de malaidos e poberos, e po cussu ada cherfidu, fidendesi de Deu e de sos benefatores, chi si fraigherat una istruttura ispidaliera de avanguardia, “Casa Sollievo della Sofferenza”, inaugurada su 1956 e ancora oe funtzionante e appretziada meda. Padre Pio est mortu su 23 de cabidanni 1968. Proclamadu santu dae su paba Giuanne Paulu II su 16 de lampadas 2002 a sa presentzia de unu numeru istraordinariu de fideles dae s'Italia e dae totu su mundu. Sa tumba de padre Pio in san Giovanni Rotondo est una meta de pellegrinagios de sas pius frequentadas dae su populu catolicu.