Porcheddu

Su porcheddu est unu de sos pratos prus licantzos de sa coghina sarda, ch'intrat cun onzi deretu a mesu de sas ispetzialidades prus bonas e ispainadas de totu s'ìsula. Sa tradissione agropastorenca, chi s'est inrichida gràssias a sos cuntributos curturales e gastronòmigos aproghilende dae àteros pòbulos, faghet sa coghina sarda meda bariada e a su caràtere ùnigu. Finas custa casta de coghina intrat a su modellu de alimentadura decraradu dae s'Unesco in su 2.010.

S'amaniadura de su porcheddu dimandat sa presèntzia de un'ischidone chi fùrriet in su fogu. In antis de sa coghidura, est netzessàriu a prenare s'animale cun ervas aromàtigas pro carchi ora. Murta, timu, laru e fenugru agreste ant a dare prus sabore a su porcheddu de late bostru. Pustis innetada sa pedde dae sas tuddas prus mannas, s'ant a dassare brusiare sas abarradoras. A pustis de esser samunadu e assutadu, su porcheddu est prontu pro esser infertu a s'ischidone, a mantenner a una distàntzia de a inghìriu de mesu metru. Est aguarmente importante a lu fagher cogher a s'ala de sa matza, in antis de cumintzare a lu furriare lenamente. Sa coghidura de totu su porcheddu devet acontesser in manera lena e omozena, in modu chi s'animale intreu siat cotu a s'agabu de su protzessu. Dae cando in cando, cumbenit a arrosiare su porcheddu cun lardu issortu e annangher àteros aromas. Salide e piberade e servide in un'isterzu pranu su porcheddu bostru bonu a beru.

Non cheret ismentigadu chi su porcheddu beru a sa moda sarda est un'animale meda zòvanu, chi devet tenner 45 dies de bida a su prus e, contrariamente a su chi si creet a s'avesu, non paret esser unu pratu de tradissiones meda antigas. Difatis, in s'antigòriu sos chi possuiant unu porcu non lu sagrifigaiant gasi luego, sende un'animale dae ue si podiat bogare meda de prus una bia chi èsseret inrassadu e prus betzu. Duncas, su porcheddu fiat una gulosina, reservada a pagos momentos in tempus de s'annu.

Sa festa in ue si coghet su porcheddu in s'àera lìbera est numenada porcheddada.