Santu Lussurgiu/campidanesu

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.
bùssola Disambiguatzione – Si ses chirchende sa bidda, càstia Santu Lussurzu.



Articulu in campidanesu

Bustu de Santu Lussùrgiu, fatu de Donatello (Museu Natzionali de Santu Mateu, Pisa).

Lussùrgiu (Luxorius in latinu, Lussorio o Rossore in italianu; ?, sèculu III - Fordongianus, 21 de austu 304) est stau unu soldau romanu, apparator[1] de su praeses de Sardigna, martirizau duranti is persecutzionis de Diocletzianu. Est venerau a santu de sa Crésia catòlica.

Agiografia[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

(LA)
« (H)ic effusus est sangu(is) / beatissimi martyris / Luxuri. Celebratur / natale eius XII c(a)l(enda)s S(e)p(tem)b(re)s / renobatu(r) sup temporibus Helia(e) ep(is)c(o)p(i). »
(SC)
« Innoi est efùndiu su sànguini / de su biau meda màrtiri / Lussùrgiu. At celebrau / su natali suu su 21 de austu / torrau a nou in is tempus de Helia pìscopu. »
(Losa de Santu Lussùrgiu[2])

De custu santu scieus mascamenti de sa Passio sancti Luxorii martyris de su sèculu XII: Lussùrgiu, a servìtziu de su prèsidi de Sardigna Delphinus, si cunvertit a su cristianèsimu. Agatau cristianu, est cundennau a morti e trasladau a Forum Traianii (sa Fordongianus de oi), aundi at sunfriu su martìriu de sa decolladura e est stau interrau in d-una losa aundi posca est stada fraigada sa crésia de santu Lussùrgiu. Sa traditzioni si contat chi paris cun Lussùrgiu ant sunfriu su màrtiriu puru dus giòvunus, Sessèlegu e Camerinu.

Cultu[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

« In Fordongianus in Sardìnnia, santu Lussùrgiu, màrtiri. »
(Martyrologium romanum, 2004)

Sa Crésia catòlica afestat a santu Lussùrgiu in su 21 de austu, data de sa morti sua, cun tìtulu de arregordu in is diòtzesis de Sardìnnia. Est patronu de Ceraxus e de Santu Lussurzu. In Sardìnnia est afestau puru in Fordongianus, Nuràminis, Romana e in àterus logus. A onori suu si currit un'àrdia in Santu Lussurzu.

Su cultu de santu Lussùrgiu est testimongiau giai in su 599 in d-una lìtera de papa Gregori Mannu a su pìscopu de Casteddu Gianuàriu, e in su Martyrologium Hieronimianum (sèculu V). Su cultu est presenti in Itàlia puru, aundi est venerau cumenti San Rossore: in Pisa si tenint unus cantus de relìcuias cosa suas, e in Pavia puru[3].

Referèntzias[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

  1. A trassa de bandidori, a servìtziu de unu magistrau, po trasmitti s'ordini de si presentai a innantis de su magistrau etotu.
  2. Zucca, Raimondo (1988) Le Iscrizioni latine del martyrium di Luxurius: (Forum Traiani, Sardinia). Oristano, Editrice S'Alvure, p. 7.
  3. Jacobi Gualle, Papie sanctuarium, Pavia 1505, lib. 4, c. 13.