Ambrogio Fogar

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.
Ambrogio Fogar in su 1975

Ambrogio Fogar (Milanu, 13 de austu de 1941 - Milanu, 24 de austu de 2005) est istadu unu navegadore, isproradore, iscritore e presentadore telebisencu italianu.

Vida[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

Cumintzat pagu ora a pustis de sa mannària de edade cun su pararutismu beru e posca si cunsagrat a su bolu acrobàtigu. A pustis de s'àera, colat a s'isperièntzia in su mare: in su 1972, rugrat s'Atràntigu de su nordu a sa sola e, pro su bonu de su biazu, sena impreare sa timona pro neghe de un'avaria. Dae s'1 de santandria de 1973 a su 7 de nadale de 1974, realizat sa tzircumnavegadura de su grobu a sa solitària dae estu chirru a uestu, est a narrer in sa deretura contrària a sas currentes, cun unu sloop, una casta de barca a bela, naradu Surprise, chi at a esser ispònnidu, in mesu de s'àteru, in sa Galleria Bintòriu Emanuele de Milanu. Custa furriada a su mundu in sa deretura opònnida a sos bentos e a sas currentes predominadoras lu faghet intrare de fatu, comente primu italianu, a s'olimpu de sos antetzedidores suos, che Joshua Slocum, Sir Francis Chichester, Chay Blyth.

In su 1.978, a largu dae sas ìsulas Falkland, in su suddu de s'Otzèanu Atràntigu, s'imbarcadura sua est còrfida cun probabilidade dae unas cantas ocras a afundat in pagu tempus. Paris cun isse, b'est s'amigu e cumpanzu de biazu suo, Mauro Mancini su ziornalista. Resessint a nche zugher in fatu a sa barsa autounfràbile de sarvamentu petzi unu pagu de tzùcaru, unu cantzu de bentrighedda e duos magrones ochìidos a corfos de remos. A pustis de 74 dies, in fines, sunt logalizados e azutoriados dae una nae cumertziale grega. Sunt in cundissiones graes a beru e ant pèrdidu unos 40 chilos onzi unu, duas dies prus a tardu Mauro Mancini morit a purmonitis. Fogar resessit a subrabiver.

In sa cumpanzia de Armaduk su fidele, su cane suo de ratza Siberian Husky, arribat a pee finas a su Polu Nordu. In sos annos otanta, devenit presentadore telebisencu e divurgadore capatzu, tirende profetu dae sas capatzidades suas pròpias de isproradore, peri su programma de abentura assortadu, creatu e trasmìtidu dae isse in Retequattro “Jonathan – dimensione abentura”, antiscurridore in Itàlia de totu sa filera apressiada como subra de sos documentales e sas emissiones cun temas ambientales.

Pùbrigat su contu de sos imprendimentos suos in sas pàzinas de su “Corriere dei Ragazzi” e, pro unu tempus curtu, aderetat sa rebista “Molto interessante” editada dae Peruzzo. A pustis de su mare, li tocat a su desertu: leat parte a tres edissiones de su Parizi-Dakar e de su Relli de sos Faraones. Su 12 de cabudanni de 1992, sufrit un'intzidente terrìbile in Turchimenistanu, in tempus de su relli Pechinu-Parizi, in ue faghet echipazu cun Giacomo Vismara. S'onziterrinu si bòrtulat, su cumpanzu suo abarrat meragulosamente indannadu, peroe Fogar tenet sa fratura de sa de duas lòrigas cherveddales e arreat paralizadu belle cumpretamente.

Custu disacatu non resessit a pinnigare s'ispìritu suo de abentura: in su 1997, in una cadrea de rodas basculadora, partètzipat a sa furriada a Itàlia in barca a bela. Sena tzelare mai de peleare e sena si render a sa maladia, narat: “Eo resisto ca ispero de torrare a caminare una die, de mi nche pesare dae custu letu cun sas ancas cosa mea e de abaidare su chelu...”. In cussu perìodu, est testimoniale pro sa campanna de collida de fondos de s'assòtziu de cuadriprèzigos e pro sa rugrada de Greenpeace contra a sa cassa a sas balenas. Morit su 24 de austu de 2005 a infartu de coro, discansat in su campusantu monumentale de Milanu.