Aurea mediocritas

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.


Articulu in nugoresu

Su poete Oratziu.

Aurea mediocritas, ovverosiat "una moderu ottimale" e non, comente calicunu dìat pòder bortare a sa lìtera, "una metzanésa o mediocridade de oro" est unu modu de nàrrer latinu chi at imbentàu su poete Oratziu (Odes 2, 10, 5); in limba latina su faveddu mediocritas non tenet su matessi zudìssiu de balore negativu chi tenet, in sa prus parte de limbas noulatinas, cussu de "mediocridade", prusaprestu bòlet nàrrer "istare in mesu" tra s'ottimu e su pessimu, su massimu e su minimu, e che bocat a campu su rispettu pro s'umiltade e su refudu a s'etzessu, in lùmen de su "zustu mediu".

Eddùncas sa moderassione, est a nàrrer a sìche istare attesu dae tottus sos estremos in cada cosa, su poete li narat aurea, chi no est a cumprènder in su signìficu de sa paragula picada a sa litera ("tottu de oro"), prusaprestu comente ottimale, sa menzus chi si bi podat immazinare, gai comente s'oro est su metaddu chi de prus si istimat.

Custu pessamentu esistentziale benit dae sa filosofia epicurea chi nàbat a s'omine de si gudire de tottu su chi sa bida nos donat, ma chene nde facher abusu: pro esempiu, a buffare su binu chene bènner embriacu, a gudire de unu mandicu bonu chene mandicare comente unu porcu, a istimare su piachere sessuale chene si facher gubernare dae su male cràpinu, e gai sichinde. Cando s'omine bi la fachet a si mantènner in mesu, at lòmpiu un'obiettivu mannu e benit a pessone sàpia, comente narat su poete etottu cando affirmat chi est modus in rebus (Satiras 1, 1, 106-107).

Su modu de nàrrer, de cada manéra, oje in dìe si imprèat fìntzas ironicamente, cando si arresonat de unu chi "non tenet né arte nén parte".