Ispranada de Otieri

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.

S’ispranada de Otieri, narada finas pane finu e pane otieresu, custituìdu dae una fresa tìpiga modde e paporosa, est su protagonista de sas mesas logudoresas.

Est una casta de pane meda fontomadu, siat pro sos tempos longos de traballadura, siat pro sa capatzidade sua de bardare su sabore e sa moddura. Galu oe, in sas fàbricas modernas de pane, est cunfessionadu cun aba, sale, fermentu e su mezus simuladu de trigu tostu sardu. Tradissionalmente, sa coghidura si faghiat in sos forros de matones chi s’agataiant in belle totu sas domos, a una temperadura costante de unos 600 grados, in manera chi sa fresa s’unfraret pro formare sos duos pizos chi nd’est fata s’ispranada. Impreadu ampramente a ghisa de tazeri pro sa petza assada, custu pane podet rapresentare una base òtima finas pro pratos tradissionales, che sa supa cun fenugritu, o esser un’acumpanzamentu pràtigu pro rebotas lestras, cumbinende-si a primore cun sas esighèntzias de mesas modernas e rafinadas gràssias a su sabore suo antigu.

S’ispranada de Otieri presentat un’assimizu notàbile cun sa piadina romannola: a sa diferèntzia de custa, est semper bastante grussa.