Jatu

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.

Cun su tèrmine jatu (dae su latinu hiatus, "abertura") s'indicat unu fenòmenu linguìsticu chi cunsistet in su dividire tra duas sìllabas duas vocales (o mègius: duas vocoides) chi sinnunca diant fàghere parte de sa matessi sìllaba, vocales tando chi benint acostadas e pronuntziadas cun duas emissiones de boghe.