Santu Sisinni de Eleni

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.
Custu artìculu non sighit sas regulas: agiuda a lu megiorare sighende su istile de Wikipedia.


Articulu in campidanesu

Sighendu su chi est su contu antigu, Santu Sisinniu de Leni est su chi at batallau e bintu su tiàulu maraditu, e su chi amparat is mamais chi ant springiau de pagu. Su cultu de custu santu ndi benit de su Mediu evu sardu, gràtzias a is Condaghes, cartas a pitzus de lassas e donatzionis fatas a is cresias. In custus paperis ddoi agataus su de Santa Maria de Bonarcado abì ddoi est arremonau su nòmini de Sisinniu. Sa sarda traditzioni si contat de Sisinniu de Eleni, una bidixedda assetiada acanta de s'arriu Leni a Biddexidru, chi nàscia fut in su 123 d.C. cumenti si scoviat s'epigrafi agatàda su 17 de su mesi de Argiolas de su 1615, in su santuariu ipogeicu de San Lutziferu a Casteddu (furriàda e torràda a scrì, studiàda e traduxa de Bonfant). Bonfant apompiat ca Sisinniu aciotau e bocciu dd'iant unus cantu sicarius mandaus de su Rei etotu. Is arrelichias de su santu s'agàtant me in su Duomu de Casteddu, ma ddoi amancat una costa chi est stetia arreguada aintru de unu stùggiu de prata donada a is biddaxidresus. Oindii, custa arrelicuia est aprigada in cresia de Santa Brabara. Si contàt chi, su santu teniat una boxi bella meda, aici bella chi dd'iant acostada a su cantu de su "Sìsini", in sa fueddada biddaxidresa. Sa stima po su santu no est mai sparessia,e sa festa folkloristica in nòmini cosa sua est sa de prus importu de totu sa bidda. Inghitzant is affestus sa de una domìniga de su mesi de Austu e sighint po una cida serendu sa festa in sa cresia nòmenada a issu etotu. Is "Coggius", cantus religiosus de sa traditzioni sarda, ddu arremonant a su santu cun su nomingiu de iscongiuradori e scacciacogas. Su cultu de Santu Sisinniu fut aici stimau de is sardus campidanesus, aici meda chi is serramannesus sa arrelicuia ndi boliant furai narendu de essi is meris. Is fusilleris localis biddaxidresus nàscius fiant propiu po sa difensa de custa relicuia po totu is diis de festa.[1][2][3][4][5].

  1. Provincia Medio Campidano| La storia di San Sisinnio, in www.provincia.mediocampidano.it. URL consultadu su 4 maju 2020.
  2. Roberta, San Sisinnio: esorcista e cacciatore di streghe, in Me and Sardinia, 29 santandria 2017. URL consultadu su 4 maju 2020.
  3. Marcialis Gianpaolo, Sa bidda de is cogas (Il paese delle streghe).
  4. Muscas Luigi, Villacidro.
  5. aserramanna.it, https://web.archive.org/web/20201031035244/https://www.aserramanna.it/2012/08/san-sisinnio-il-santo-conteso/. URL consultadu su 4 maju 2020 (archiviadu dae s'url originale su 31 santugaine 2020).