Gregoriu su Mannu

Articulu in logudoresu

Gregoriu su Mannu, naschidu in Roma in su 540. Romanu, de sa gens Anicia, prefetu de Roma. Su 572 si faghet padre e benit inbiadu dae su paba Pelagiu II a Costantinopoli inue est istadu po ses annos. Fattu paba a sa morte de Pelagiu II (590). Si preoccupat de sas popolatziones durante s' invasione de sos Longobardos, proponindesi de cunvertire a sa fide cristiana custu populu. De ammentare s'initziativa sua po sa cunversione de sos Anglos, inbiende in Britannia (Inghilterra) su padre romanu Austinu e ateros 40 padres.

Su re Etelbertu retzit su batijimu su 597. Gregoriu s'est proccupadu de sos benes de sa creja, po servire a sos poberos, a sos monasterios, po sos preideros e po sos edificios (crejas, cappellas). At curadu sa liturgia, sa musica religiosa (cantu gregorianu). At tentu rapportos cun sa Sardigna, comente resultat dae calchi littera inbiada a piscamos de sa Sardigna.

Iscrittos

• Commentu a su Canticu de sos Canticos
• Moralia in Job (commentu a su liberu de Giobbe)
• Regula pastoralis
• Omelias subra Ezechiele
• Dialogos, e litteras

Est mortu su 12 de martu 604. Sa festa sua est su 3 de cabidanni.