Leonardu de Noblac

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.


Artìculu in LSC

Istatua chi rapresentat a Lenardu de Noblac

Santu Lenardu de Noblac connotu fintzas che santu Lenardu abade, eremida, de Limoges, de su Limosinu o cunfessore (Orléans, 496 tzirca – Noblac, 6 onniasantu 545 o fortzis 559), est istadu unu abade frantzesu chi aiat bìvidu de eremida manna parte de sa vida; est cunsideradu santu de totu sas Crèsias chi ammitentsu cultu de sos santos.

Nàschidu in Gàllia in su 5-6 sèculos, dae una nobile familia, amiga de su re Clodoveu, chi fut padrinu de batijimu de Lenardu. Fut discipulu de Santu Remìgiu, piscamu de Reims (438-530),chi aiat evangelizadu sos Francos, e contribuidu a sa cunversione de Clodoveu. Lenardu aiat fatu vida de eremida e aiat tentu dae su Re unu terrinu po bi fraigare unu monastèriu. Aiat edificadu unu oratòriu in onore de Nostra Segnora e in onore de su re Clodoveu, aiat giamadu su logu Nobiliacum (Noblac). Lenardu aiat retzìdu dae su re de pòdere liberare sos presoneris chi eperada incontradu. Sa fama sua si fiat istèrrida in Gàllia, in Germània, in Inghilterra. Sa notitzias iscritas subra santu Lenardu, cumparent in su de 11 sèculos. Meda sunt legendas, ma tzertas paret chi tèngiant unu fundu de veridade istòrica. Sa devotzione po Santu Lenardu s'est isterrida in Europa, e sos Normannos l'ant giuta a Sitzìlia. Est invocadu comente protetore de sos presoneris, e est presentadu cun sas cadenas in manu. Sa festa sua su 6 de santandria.

In Sardigna est su patronu de Bonorva, Duarche,Santu Lenardu de Siete Fuentes, Serramanna e de Biddanoa Monteleone. Famosa sa Moda de su poeta Remundu Piras a Santu Lenardu (Nenaldu), cantada in custa bidda (1947).