Austinu de Ippona

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.


Articulu in logudoresu

Sant'Austinu de Ippona

Austinu de Ippona (Tagaste oe Souk-Ahras, in Algeria, 13 de santandria 354Ippona, 28 de austu 430) est istadu unu filosofo, piscamu e teologo romanu.

Austinu de Ippona, jamadu erroneamente Aurelius in su medioevo, est connòschidu comente Sant'Austinu, (latinu: Augustinus Hipponensis).

Fizu de una cristiana, Mònica, e de unu paganu, Patrìtziu. De cultura latina. A Cartàgine istùdiat retòrica. Insegnante de retorica a Tagaste, Cartagine e Roma. In gioventude s'est avvicinadu a sa dottrina de sos manicheos, chi a poi hat refiutada. Su 384 est a Milanu insegnante de retorica. Inoghe connoschet Ambrosu, piscamu de Milanu. Austinu no est ancora cristianu. Sas preigas de su piscamu e sa lettura de oberas neoplatonicas l'agiuant a si cunvertire, e retzit su batijimu su 387 dae Ambrosu. Partit po s' Àfrica. Tzelebres sos arrejonos cun sa mama, Monica, a Ostia, prima de partire. Diventat predi su 391 e comintzt a preigare cun sutzessu; su 395 est cunsacradu piscamu de Ippona. Elocuente, de cultura manna, s'est dedicadu a cumbàtere sas dotrinas erèticas de manicheos, donatistas, pelagianos. At partetzipadu a divescios Concilios e sinodos, e sempre est istadu unu faru de dotrina. Sos Vandalos aiant occupadu su nord Àfrica e si funt avicinende a Ippona. Est istadu Piscamu po 35 annos. Morit a Ippona su 28 de austu de su 430.

Dutore de sa Creja, e unu de sos Padres de sa Creja latina. Sa festa sua su 28 de austu. Unu de sos pensadores pius mannos.

Est diffitzile faghere s'elencu de sos iscrittos suos. Unu incompletu:

  • Confessiones , in 13 liberos (400). Liberu autobiograficu, de bellesa manna.
  • De immortalitate animae (387).
  • De libero arbitrio (389).
  • De magistro (389).
  • De vera religione (390). Bellu e importante.
  • De musica.
  • At iscrittu 270 litteras. Meda sunt importantes e tratant problemas cun sos donatistas e pelagianos e ateros argumentos. Lìteras meda sunt veros e pròpios tratados.
  • De doctrina christiana (finidu su 426).
  • Enarratziones in psalmos.
  • De fide et symbolo.
  • De Trinitate, in 15 liberos, (tra su 400 e su 416).
  • De civitate Dei, in 22 liberos. Obera manna e importante. (Tra su 400 e su 416).

Sos iscrittos de Austinu sunt istados regoltos in 11 vol. in -fol., dae sos Benedettinos de Saint Germain a Parigi in su 1700.

Àteros progetos[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]