Basilicata

Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.

Coordinadas: 40°30′N 16°30′E / 40.5°N 16.5°E40.5; 16.5


Artìculu in LSC

Bandera
Posidura in Itàlia

Sa Basilicata in passadu Lucània (cust'ùrtima est istada sa denumenatzione in impreu dae su 1932 a su 1947,[1] mancari custu tèrmine identìfichet una regione istòrica de làcanas diferentes),[2] est una regione italiana a istatutu ordinàriu de s'Itàlia meridionale cun istèrrida 10 073,32 km² e unos 558.419 bividores. Su cabulogu est Potenza.

Allàcanat a norte e a est cun sa Pùglia, a norte e a ovest cun sa Campània, a sud cun sa Calàbria, a sud-ovest si ghetat in su mare Tirrenu e a sud-est de su mare Jòniu, cumprendende sa provìntzia de Potenza e sa provìntzia de Matera, mentras àteros tzentras printzipales, ultres a sos duos cabulogos Potenza e Matera, sunt Policoro, Melfi e Pisticci.

Sa populatzione est cuntzentrada pro s'in prus in is tzentros mannos, difatis su 56% bivet in is 12 tzentros prus mannos de sa regione, su 27% imbetzes bivet in is tzentros mèdios, est a nàrrere sos cumprèndidos intre sos 5.000 e sos 9.999 bividores, e su 17% chi abarrat bivet in is comunos minores. Est in atu imbetzes un'ispopulamentu forte de sas comunas de s'internu, mescamente in su materanu, difatis unas cantas comunas chi oe trinta annos arribaiant a uno 10.000 bividoes ant pèrdidu dae su 25 a su 40% de sa populatzione originària; però a s'imbesse de sa provìntzia de Potenza, sa populatzione cumplessiva est aumentada in comunas comente Matera, Bernalda, Policoro chi in s'annu 2010 ant registradu un'aumentu de 456 unidades.

Sa Basilicata, isvantagiada dae sa costitutzione morfològica e emarginada pro longu tempus dae sos investimentos, annotamala galu chentza de importantes bias de comunicatzione, est una de sas regiones prus pagu isvilupadas de Itàlia: su rèditu suo peròmine si còllocat a su de 16 postos in su panorama de sas regiones italianas, ma, dae su 2001, in su cuadru de su Mesudie e Ìsulas est su prus artu a pustis de Abrutzu, Sardigna e Molise.

Riferimentos[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]

  1. Dizionario d'ortografia e di pronunzia, in dizionario.rai.it. URL consultadu su 26 làmpadas 2009 (archiviadu dae s'url originale su 17 nadale 2011).
  2. Antonio Canino, Basilicata, Calabria, Torinu, Touring Editore, 1980, p. 120.

Àteros progetos[modìfica | modìfica su còdighe de orìgine]