Bitti Bergamo

Umberto Bergamo, cunnotu comente Bitti Bergamo (Benètzia, 1 de ghennarzu de 1930-Pradu, 12 de santugaìne de 1979), est istadu unu tennista italianu.

Ativu comente tennista in sos annos chimbanta de su sègulu coladu, epogale de àteros atretas italianos de grandu èsitu che Fausto Gardini, Giuseppe Merlo, Orlando Sirola e Nicola Pietrangeli, nch'aiat sizidu sa de duas rundas de s'individuale de su Roland Garros in su 1951, 1953, 1955 e 1957, e est arribadu a sa finale de su turneu de Atenas in su 1953.

In su dupru, fiat zenerarmente imparigadu cun Sergio Tacchini, e nch'at sizidu sa de tres rundas de su Ronald Garros de 1951, in ue su cumpanzu suo fiat Giuseppe Merlo.

Pustis tzelada s'atividade cumpetitiva, aiat abandonadu s'ambiente de su tennis indutorende-si in matèrias zurìdigas e imprendende s'atividade de deretore de una sotziedade de importadura e isportadura.

In su 1978, fiat istadu mutidu dae su presidente de sa Federadura Italiana de Tennis Paolo Galgani a leare su rolu de cabitanu no zogadore de s'echipa italiana de Cupa Davis. A pustis de una prima istajone disillusionadora (eliminadura in sa prima runda pro 1-4 dae s'Ungheria), in s'edissione de su 1.979 sos asulos elìminant sa Danimarca, sa Polonia, s'Ungheria, sa Grandu Bretanna e, in sa mesafinale, sa Tzecuisrovàchia in su Foro Italico, sizende sa finale manna de su turneu, a disputare a sa metade de Nadale in Santu Frantziscu contra a sos Istados Aunidos.

Sende gasi, Bitti Bergamo no aiat pòdidu partetzipare a cussu disafiu: difatis, su 12 de santugaìne de 1.979, a s'edade de 49 annos, morit a probe de Pradu in un'intzidente de tràfigu, istrampadu paris cun s'automòbile sua in s'autocaminu A11 da unu tir chi aiat realizadu un'inversura de martza no autorizada.